افؤل. [ اَ ءُ ] (ع اِ) ج ِفَأل ، شگون. ضد طیره. (منتهی الارب ). ج ِ فأل ، بمعنی سخن خوش و نیکو. (از اقرب الموارد). فؤول. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فأل و فؤول شود.

---

افول. [ اُ ] (ع مص ) غایب و ناپدید شدن. (منتهی الارب ). فرورفتن ستاره و ناپدید شدن آن. (آنندراج ). فروشدن ستاره و ماه و خورشید. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). فروشدن آفتاب و ماه و ستاره. (المصادر زوزنی ) (تاج المصادربیهقی ). غروب ، مقابل طلوع. فروشدن. فرورفتن ستاره. (یادداشت مؤلف ). اَفْل. (ناظم الاطباء) :
خوی با او کن کامانتهای تو
ایمن آید از افول و از عتو.

غروب کردن، پنهان شدن، ناپدید شدن ستاره
( مصدر) فروشدن فرو رفتن پنهان شدن غروب کردن (ستاره ).
جمع فال شگون ضد طیره

( اُ ) [ ع . ] (مص ل .) فرو شدن ، غروب شدن .

۱. غروب کردن.
۲. پنهان شدن.
۳. ناپدید شدن ستاره.
۴. [مجاز] از دست رفتن موقعیت.

افول نام نمایشنامه ای که در سال ۱۳۴۳ توسط نمایشنامه نویس مطرح ایرانی ، اکبر رادی به چاپ رسیده است. این نمایشنامه دیگر بار در کتاب روی صحنه آبی همراه نمایشنامه های دیگر رادی چاپ شده است.علی نصیریان این نمایشنامه را روی صحنه برد.

غروب

افول

---

مترادف افول: غروب، انحطاط، زوال، نابودی

---

متضاد افول: طلوع

---

برابر پارسی: فرو رفتن، ناپدیدی، از دید رفتن