اژه. [ اُ ژِ ] (اِخ ) یا اژیه ٔ دانمارکی. قهرمان سرودهای حماسی (قرن هشتم میلادی ). او یک شخصیت افسانه ای است که پسر یکی از شاهان دانمارکش میدانند در زمان شارلمانی کبیر. (از لاروس ).

---

اژه. [ اِ ژِ ] (اِخ ) پسر پاندیُن پادشاه اثینه. برادرزادگان وی ، پالانتیدها (پسران پالاس ) وی را از تاج و تخت برکنار کردند، ولی اژه بیاری فرزند خود تِزِه بر آنان غلبه کرد و بتاج و تخت خود بازرسید. وی چون بخطا چنین پنداشت که مینتور تزه را بلعیده ، خود را در دریائی که بنام او به بحر اژه معروف است ، غرقه کرد. رجوع به ایران باستان ص 731 شود.

---

اژه. [ اِ ژِ ] (اِخ ) (دریای...) نام قدیم دریای الجزایر . رجوع به ایران باستان ص 516 و 594 و 728 و 941 و 1192 و 2104 شود.

---

اژه. [ اَ ژَ / ژِ ] (اِ) آهک. کلس. (برهان ) (جهانگیری ). نوره. (جهانگیری ) (برهان ).

(دریای اژه) . دریای منشعب از بحر الروم ( مدیترانه ) بین شبه جزیره بالکان و آناطولی ( آسیای صغیر ) که به توسط بغاز داردانل بدریای مرمره متصل می شود . جزایر بسیاری درین دریا پراکنده است در قدیم آن را مجمع الجزایر می نامیدند.

اِژه یا ایگیوس (Aéγeús)، در اسطوره های یونان، پدر تسئوس و پادشاه آتن بود.
آ ا ب پ ت ج چ خ د ر ز ژ س
ش ف ک گ ل م ن و ه ی
اژه، پسر پاندیون دوم و برادر پالاس، نیسوس و لیکوس بود. پس از مرگ پاندیون، اژه و برادرانش کنترل آتن را از متیون گرفتند. متیون پیشتر کنترل آتن را از چنگ پدر ایشان یعنی پاندیون درآورده بود. اژه و بردارانش قلمرو فرمانروایی را به چهار بخش کردند ولی اژه شاه شد. زن نخست اژه، متا نام داشت و زن دومش کالسیوپ (Chalciope).
پسرش، تسئوس داوطلب شد که به جنگ مینوتاوروس برود. آیگئوس او را با کشتی بادبان سیاه به جنگ فرستاد و قول گرفت که اگر پسرش در جنگ پیروز شد بادبان ها را پایین بکشند. تسئوس پیروز شد اما فراموش کرد بادبان ها را پایین بکشد. آیگئوس کشتی را از دور دید و پنداشت پسرش کشته شده و خود را به دریا افکند و مرد. از این رو آن دریا را به نام او آیگایوس (اژه) می نامند..

داردانل

اژه