معنی واژه پاتن در دهخدا
پاتن. [ ت َ ] (فرانسوی ، اِ) کفشی که در گل پوشند. || تخت کفشی از چوب یا فلز که زیر آن تیغه ای آهنین از طول هست و آنرا برای لغزیدن و سُریدن روی یخ بزیر کفش بندند و این کار نوعی ورزش زمستانی است.
پاتن. [ ت َ ] (اِخ ) گی. طبیب فرانسوی متولد بناحیت اوآز او بحسن قریحه و ذوق سلیم معروف و نامه های شیرین و دلپسند فکاهی او مشهور است.
پاتن. [ ت َ ] (اِخ ) هانری. عالم لاطینی فرانسوی مؤلف آثار عمده در باب تراژدی های یونان و شعر لاطینی. مولد 1793م. مطابق با 1208 هَ. ق. وفات بسال 1876م. مطابق با1293 هَ. ق.
پاتن. [ ت َ ] (اِخ ) گی. طبیب فرانسوی متولد بناحیت اوآز او بحسن قریحه و ذوق سلیم معروف و نامه های شیرین و دلپسند فکاهی او مشهور است.
پاتن. [ ت َ ] (اِخ ) هانری. عالم لاطینی فرانسوی مؤلف آثار عمده در باب تراژدی های یونان و شعر لاطینی. مولد 1793م. مطابق با 1208 هَ. ق. وفات بسال 1876م. مطابق با1293 هَ. ق.